Przed sezonem 2021 w szeregach leszczyńskiej Unii - obrońcy ligowego tytułu - doszło do ciekawych przetasowań. Z drużyny Byków ubyło dwóch wychowanków - Bartosz Smektała oraz Dominik Kubera, natomiast w zamian sprowadzono Australijczyka - Jasona Doyla z Włókniarza Częstochowa. Informacja o odejściu zarówno Smektały, jak i Kubery z pewnością dla wielu sympatyków żużla mogła okazać się szokiem.

Kubera i Smektała doskonale znali swoją wartość - mówi Robert Sawina. - Tak było, jest i będzie, że kluby nie doceniają własnych wychowanków. Chyba wszędzie takie przypadki miały miejsce, że w końcu ktoś znaczący, perspektywiczny odchodził. Wiadomo, swoje robi też przeskok w zarobkach, gdy przechodzi się z wieku juniora na seniora. Wielu zawodników ma też spore obawy, czy zmieniać otoczenie.

- Na pewno kluby muszą bardziej dbać o wychowanków, bo wtedy takie sytuacje jak z Kuberą i Smektałą będą na porządku dziennym - dodaje.

Nie jest tajemnicą, że jednym z czynników zmiany pracodawcy przez dwójkę żużlowców były pieniądze, jednak zdaniem Sawiny to nie musiał być główny powód - Jeżeli komuś jest dobrze, tam gdzie jest, to rzeczywiście czasami niepotrzebnie jest ryzykować dla większych pieniędzy. Dużo ważniejszy jest rozwój sportowy. Jeżeli ktoś nie ma pewnego miejsca w składzie, czy nie odpowiada mu atmosfera w klubie czy drużynie, to rzeczywiście lepiej odejść dla własnego dobra i rozwoju. Przecież nie chodzi oto, aby dobrze zarabiać i siedzieć na ławie, ale dobrze zarabiać i jeździć. Większość zawodników w swojej karierze miała takie dylematy, jaki ruch zrobić, aby wyjść najlepiej. Nie każdy jest przecież Tomaszem Gollobem - tłumaczy.