W najbliższy weekend cykl Speedway Grand Prix przenosi się do Wielkiej Brytanii, a ściślej do stolicy Walii - Cardiff. Każdy, kto choć raz znalazł się na magicznym stadionie Millennium, z pewnością był pod wrażeniem tego miejsca. W całym cyklu to właśnie na tym stadionie może na żywo zasiąść najwięcej kibiców - podczas zawodów żużlowych obiekt ten jest w stanie pomieścić ponad 60.000 fanów.

Zawody o Grand Prix Wielkiej Brytanii będą odbywać się w Cardiff już po raz jedenasty. Ponieważ na stadionie Millennium układany jest tzw. „tor czasowy”, zdarzały się sytuacje, gdy nie była ona do końca odpowiednio przygotowana. W zeszłym roku jednak prezentowała się ona całkiem dobrze, miejmy więc nadzieję, że i w ten weekend organizatorzy sprostają zadaniu i przygotują tor, który będzie bezpieczny i równy dla wszystkich zawodników.

Do tej pory stadion w Cardiff był dla polskich zawodników jakby „zaczarowany”. Nie chodzi tu o sama magię tego miejsca, jednak o fakt, że na tym stadionie żaden z Polaków nie odniósł zwycięstwa w turnieju. Aktualny Indywidualny Mistrz Świata i jednocześnie lider całego cyklu Tomasz Gollob nigdy nie miał większego szczęścia do tego obiektu. Wystarczy zwrócić uwagę na fakt, że na podium w Cardiff Chudy stawał tylko raz – w pierwszym turnieju w 2001 roku zajął tam trzecie miejsce. W kolejnych latach notował on gorsze rezultaty i gdy wreszcie w 2010 roku wydawało się, że fatum zostanie przełamane, defekt motocykla w biegu półfinałowym przeszkodził mu w dotarciu do finału. Trochę milej stadion Millennium wspomina zapewne Jarosław Hampel, który na „pudle” znalazł się tam już trzykrotnie (2005 – II miejsce, 2006 i 2010 – III). W zeszłym roku w finale zabrakło Małemu jednak trochę szczęścia, w sobotni wieczór będzie on zapewne zdeterminowany, aby zająć miejsce w finale, a być może poprawić swój ubiegłoroczny rezultat. Jest to poniekąd dla niego warunek konieczny, aby próbować zmniejszyć dystans punktowy do prowadzących w cyklu Tomasza Golloba i Grega Hancocka. Kolejnym reprezentant Polski, czyli Norweg broniący polskich barw Rune Holta, nigdy nie dotarł w Cardiff do finału. Ponieważ w chwili obecnej zajmuje on odległe 11 miejsce w cyklu, musi on wspiąć się na wyżyny swoich żużlowych umiejętności, chcąc odrobić stratę do zawodników sklasyfikowanych przed nim (do ósmego miejsca traci w chwili obecnej 12 punktów).

Dla kolejnego z Polaków, Janusza Kołodzieja, tor w Cardiff jest jedną wielką zagadką. Jako debiutant w cyklu jest to bowiem kolejny tor, na którym przyjdzie mu jeździć po raz pierwszy w karierze. Ostatnie wyniki Kołodzieja w Grand Prix nie napawają optymizmem nawet jego najbardziej zagorzałych fanów, chcąc zachować więc realne szanse na miejsce w czołowej ósemce musi on znaleźć się w sobotę przynajmniej w półfinale.

Finał Grand Prix 2005

Patrząc w statystyki turniejów w Cardiff miejsce w finałowej czwórce prawie na pewno „z urzędu” powinien dostać Jason Crump, stawał on, bowiem na podium tych zawodów aż 7 razy, z czego nieprzerwanie melduje się na nim od pięciu lat. Dodając do tego fakt, że trzykrotnie zwyciężał on na Millennium, należy on, więc zapewne do zdecydowanych faworytów sobotnich zawodów. Szyki będzie mu chciał zapewne pokrzyżować obecny wicelider cyklu, wymieniony wcześniej Greg Hancock. Wprawdzie na podium stawał on tam „tylko” trzykrotnie, jednak Herbie poczuł już smak zwycięstwa na tym stadionie w roku 2004. Do walki o najwyższe cele będzie chciał z pewnością włączyć się triumfator z ubiegłego roku Chris Holder. W ostatnim czasie notuje on dobre wyniki w Grand Prix (zwycięstwo w Goeteborgu, finał w Kopenhadze), jego marzeniem na sobotni wieczór, jest zapewne powtórka z lipca ubiegłego roku, kiedy to właśnie jemu podczas dekoracji, grany był australijski hymn

Gospodarzy w sobotnich zawodach reprezentować będzie dwójka zawodników. Występujący z „dziką kartą” weteran angielskich torów i niedawny triumfator Indywidualnych Mistrzostw Wielkiej Brytanii Scott Nicholls z pewnością będzie chciał się zaprezentować z jak najlepszej strony. Będzie on chciał zapomnieć o bardzo słabym wyniku sprzed roku, kiedy to zajął przedostatnie miejsce z dorobkiem 4 punktów, wydaje się więc, że jego planem minimum na sobotę jest miejsce w półfinale. Drugim Brytyjczykiem, który przed własną publicznością wystąpi w sobotę na Millennium jest Chris Harris. Kibice speedwaya z pewnością pamiętają jego niesamowitą szarżę na tym torze w roku 2007, kiedy to na ostatnim okrążeniu wyprzedził Hancocka i odniósł swój największy sukces w Grand Prix. W Cardiff było to jednak jego jedyne podium, w sobotę nie miałby on zapewne nic przeciwko, aby powtórzyć to niesamowite osiągnięcie sprzed czterech lat. Na przebudzenie swoich zawodników czekają z pewnością kibice w Danii. Po zwycięstwie w inaugurujących cykl zawodach w Lesznie znaczną zniżkę formy zanotował trzykrotny IMŚ Nicki Pedersen. Power był wyraźnie zdegustowany zajęciem zaledwie czwartego miejsca w półfinale przed własną publicznością w Kopenhadze, aby zatrzeć złe wrażenie po tym występie będzie on chciał zapewne „wskoczyć” do sobotniego finału, a być może powtórzyć swój największy sukces, jakim było zwycięstwo na stadionie Millennium w roku 2003. Kenneth Bjerre w Cardiff jeszcze nie stał na podium, jego obecne 9 miejsce nie jest zapewne tym, które chciałby zajmować po czterech turniejach. Szansę na poprawę swojej pozycji w klasyfikacji dostanie on już w sobotę, jednak aby myśleć o wskoczeniu do czołowej ósemki musi on zająć miejsce znacznie lepsze niż dziewiąte, które to przypadło mu w roku ubiegłym.

Finał Grand Prix 2007

Ostatnie premiowane miejsce w cyklu na przyszły sezon zajmuje w chwili obecnej Emil Sajfutdinow. Po finale w Lesznie i on zanotował gorsze wyniki, jego postawa w sobotni wieczór będzie jednak dość zagadkowa, w minioną niedzielę zaliczył on bowiem bardzo nieprzyjemny upadek w polskiej I lidze. Miejmy jednak nadzieję, że do soboty wróci on do pełni sił i swoją postawą na torze udowodni, że bez problemów może liczyć się w walce z najlepszymi. Jedynym Szwedem w ósemce jest Fredrik Lindgren. Tylko on w tym sezonie regularnie pojawiał się w półfinałach, w zeszłym sezonie zajął 6 miejsce, z pewnością podczas sobotniego wieczoru zechce on poprawić ten rezultat i wskoczyć do finału. Na przeciwnym biegunie znajduje się Andreas Jonsson, który w tym roku w półfinale nie wystąpił ani razu. Ósme miejsce zajął on jedynie w przerwanym turnieju w Goeteborgu, rok temu zanotował z kolei katastrofalny występ w Cardiff (2 punkty, ostatnie miejsce). Niejednokrotnie jednak na torze pokazywał, że stać go na walkę z najlepszymi, w najbliższym turnieju będzie chciał więc on zapewne to udowodnić. Kilku punktów do półfinału ciągle brakuje również Antonio Lindbaeckowi, który najlepszy swój wynik osiągnął również w Goeteborgu (III miejsce). Sobotni półfinał to dla niego z pewnością cel minimum, ale przy odrobinie szczęścia i wykazaniu umiejętności na torze każdy wynik w jego wykonaniu jest możliwy. Stawkę sobotnich zawodów uzupełni kolejny Szwed – Magnus Zetterstroem, będący pierwszym kwalifikowanym rezerwowym. Zastąpi on Artjoma Łagutę, który nie może wystąpić w Cardiff z powodu problemów z wizą (swoją drogą troszkę groteskowy jest fakt, że przypomniano sobie o tym dopiero teraz…). Obecność Szweda sprawia, że połowę zawodników podczas sobotnich zawodów stanowić będę reprezentanci Szwecji i Polski (4+4). Zorro rok temu na Millennium Stadium zajął odległe 14 miejsce, w swoim jednorazowym występie w tym sezonie z pewnością chciałby osiągnąć półfinał lub nawet coś więcej – w luźnych wypowiedziach mówi on, że chciałby w Cardiff wygrać, tak jak zapewne wszyscy inni. „Rezerwę toru” podczas zawodów w Cardiff stanowić będą Tai Woffinden i Ben Barker.

Finał Grand Prix 2010

Po sobotnich zawodach następuje miesięczna przerwa w cyklu Speedway Grand Prix, poświęcona głównie rozgrywkom o Drużynowy Puchar Świata. Każdy z zawodników, będzie więc chciał zaprezentować się z jak najlepszej strony, aby przed przerwą ustabilizować lub poprawić swoja pozycję w klasyfikacji generalnej. Czy któryś z Polaków odczaruje w końcu stadion Millennium i odniesie zwycięstwo? Czy pierwsze miejsce w klasyfikacji obroni Tomasz Gollob, czy wskoczy na nie Greg Hancock? Czy do pozycji lidera zbliży się Jarosław Hampel? Kto przed przerwą w rozgrywkach zapewni sobie miejsce w pierwszej ósemce? Odpowiedzi na te i wiele innych pytań poznamy w sobotę podczas FIM Doodson Speedway Grand Prix Wielkiej Brytanii.

Portal eSpeedway przeprowadzi relację live z sobotniego turnieju, na którą zapraszamy wyjątkowo od godziny 18:00.

Lista startowa Grand Prix Wielkiej Brytanii:
1. Scott Nicholls (Wielka Brytania)
2. Chris Harris (Wielka Brytania)
3. Magnus Zetterstroem (Szwecja)
4. Jason Crump (Australia)
5. Rune Holta (Polska)
6. Kenneth Bjerre (Dania)
7. Tomasz Gollob (Polska)
8. Greg Hancock (USA)
9. Janusz Kołodziej (Polska)
10. Emil Sajfutdinow (Rosja)
11. Nicki Pedersen (Dania)
12. Jarosław Hampel (Polska)
13. Antonio Lindbaeck (Szwecja)
14. Chris Holder (Australia)
15. Fredrik Lindgren (Szwecja)
16. Andreas Jonsson (Szwecja)
Rezerwa toru:
17. Tai Woffinden (Wielka Brytania)
18. Ben Barker (Wielka Brytania)

Rozkład biegów:
1. S. Nicholls, Ch. Harris, M. Zetterstroem, J. Crump
2. R. Holta, T. Gollob, K. Bjerre, G. Hancock
3. E. Sajfutdinow, N. Pedersen, J. Kołodziej, J. Hampel
4. F. Lindgren, Ch. Holder, A. Jonsson, A. Lindbaeck
5. A. Lindbaeck, S. Nicholls, R. Holta, J. Kołodziej
6. Ch. Holder, E. Sajfutdinow, Ch. Harris, K. Bjerre
7. N. Pedersen, F. Lindgren, T. Gollob, M. Zetterstroem
8. J. Crump, G. Hancock, J. Hampel, A. Jonsson
9. K. Bjerre, A. Jonsson, S. Nicholls, N. Pedersen
10. J. Hampel, R. Holta, F. Lindgren, Ch. Harris
11. G. Hancock, J. Kołodziej, M. Zetterstroem, Ch. Holder
12. A. Lindbaeck, J. Crump, E. Sajfutdinow, T. Gollob
13. T. Gollob, J. Hampel, Ch. Holder, S. Nicholls
14. Ch. Harris, A. Lindbaeck, G. Hancock, N. Pedersen
15. A. Jonsson, M. Zetterstroem, E. Sajfutdinow, R. Holta
16. J. Kołodziej, K. Bjerre, J. Crump, F. Lindgren
17. S. Nicholls, G. Hancock, F. Lindgren, E. Sajfutdinow
18. J. Kołodziej, Ch. Harris, T. Gollob, A. Jonsson
19. M. Zetterstroem, J. Hampel, A. Lindbaeck, K. Bjerre
20. R. Holta, Ch. Holder, N. Pedersen, J. Crump

Klasyfikacja generalna po czterech turniejach:
1. Tomasz Gollob (Polska) 61
2. Greg Hancock (USA) 60
3. Jarosław Hampel (Polska) 48
4. Jason Crump (Australia) 42
5. Chris Holder (Australia) 42
6. Nicki Pedersen (Dania) 37
7. Fredrik Lindgren (Szwecja) 35
8. Emil Sajfutdinow (Rosja) 35
9. Kenneth Bjerre (Dania) 27
10. Andreas Jonsson (Szwecja) 26
11. Rune Holta (Polska) 23
12. Chris Harris (Wielka Brytania) 21
13. Antonio Lindbaeck (Szwecja) 21
14. Janusz Kołodziej (Polska) 21
15. Artiom Laguta (Rosja) 10