Kapitan naszej reprezentacji przed sezonem zapowiadał walkę o złoty medal w Speedway Grand Prix, ale teraz jest zniechęcony. Gdyby nie finał Drużynowego Pucharu Świata w Bydgoszczy, to Jarosław Hampel najchętniej rzuciłby motocykle w kąt.

– To właśnie ta impreza, w której chciałbym się odkuć, pokazać, że potrafię i przykryć wszystkie złe chwile tego sezonu – powiedział kilka dni temu Jarosław Hampel.

Na fakt, że Hampel jest pogrążony w kryzysie wpływ ma kilka czynników. Po pierwsze, psychika. – Jarek założył sobie sznur na szyję stwierdzeniem, że w tym roku zostanie mistrzem świata. Postawił się pod ścianą, wywierając na siebie dodatkową presję. W głowie zawodnika pojawił się dodatkowy problem, z którym nie umie sobie poradzić – tłumaczy Jerzy Szczakiel, indywidualny mistrz świata z 1973 roku.

Jarek ma też jednak poważny problem sprzętowy. – Nie od dziś wiadomo, że on nie ma silnika na twardy start – mówi nam Tomasz Suskiewicz, mechanik i menedżer Emila Sajfutdinowa.

Hampel szuka nowych rozwiązań ze swoim tunerem Janem Anderssonem. Lecz zamiast poprawy, jest coraz gorzej. Kilka ostatnich występów Jarka, czy to w Grand Prix, czy to w lidze szwedzkiej, zakończyło się kompletną klapą. Trener Marek Cieślak wierzy jednak, że przywróci do formy trzykrotnego medalistę mistrzostw świata. – Trzeba z Jarkiem usiąść i konkretnie porozmawiać, żeby odegnać czarne chmury znad jego głowy – twierdzi szkoleniowiec.

Jeśli mamy ponownie sięgnąć po złoto, to Hampel w dobrej formie jest reprezentacji bardzo potrzebny. Rok temu, to głównie dzięki niemu biało-czerwoni cieszyli się z tytułu w Pradze.