Cicha współpraca Kolejarza Rawicz z Kolejarzem Opole. Kluby koordynują swoje ruchy transferowe i nie podbijają sobie stawek. W polskim żużlu to rzecz niespotykana. Dotąd było tak, że działacze wiele mówili o współpracy, ale kiedy przychodziło do konkretów to licytowali się na potęgę.

W Rawiczu i Opolu potrafili jednak znaleźć wspólny język. Kluby nie wchodzą sobie w paradę, gdy idzie o zawodników. Co więcej, informują się wzajemnie o swoich planach.

Pełny przepływ informacji sprawił, że Andriej Kobrin nie wybiera dziś między Opolem i Rawicz, lecz pochyla się wyłącznie nad ofertą tego pierwszego klubu. Kobrin po rozpoczęciu rozmów w Opolu wysłał jeszcze ofertę do Rawicza. Jednak działacze tego klubu zadzwonili do kolegów z Opola i kiedy ustalili, że Kobrin jest na ich liście życzeń to przesłali zawodnikowi informację, że nie są zainteresowania rozmowami.

Identycznie, tyle że w drugą stronę, wyglądała historia z Duńczykiem Emilem Grondalem. Chce go mieć Rawicz, więc poinformowane o tym Opole nie odpowiada na zapytania zawdnika inaczej jak „nie jesteśmy zainteresowani”.

Taka współpraca wiele ułatwia. Inna sprawa, że chyba nie w każdym przypadku jest ona możliwa. W I lidze jest tak, że Opole i Rawicz mają po 11 spotkań w sezonie, natomiast reszta jedzie 18 meczów. Co z tego wynika? Ano to, że jak Patryk Malitowski był bliski porozumienia z Opolem i do gry weszło Krosno, to wybrał to drugie. Będzie miał więcej spotkań. Rachunek jest prosty.