Dla Michała Gruchalskiego sezon 2014 był ostatnim na motocyklach o pojemności 80-125cc. Podczas Memoriału im. Bronisława Idzikowskiego i Marka Czernego młody zawodnik został oficjalnie przekazany ze szkółki UŚKS do Stowarzyszenia CKM Włókniarz.

Sezon 2014 za nami. Wywalczyłeś m.in. tytuł Indywidualnego Mistrza Polski. Nie udało się zawojować Mistrzostw Świata. Czyli co, sezon udany czy jednak taki pół na pół?
- Sezon 2014 jest rokiem, który zostanie na długo w mojej pamięci. Tak jak powiedziałeś, wywalczyłem tytuł Indywidualnego Mistrza Polski, a ponadto zdobyłem Indywidualny Puchar Polski. Co do Mistrzostw Świata to było to tak, że... było to na pewno dla mnie mega przeżycie. Nie dawałem sobie jednak wielkich nadziei na finał, nie mówiąc o podium. Nie zależało mi na tym, bowiem wiedziałem, że nie dam rady.

Niemalże cały sezon musiałeś radzić sobie sam w rozgrywkach druzynowych, bowiem brakuje młodych chłopaków w Częstochowie. Nie zniechęcało Cię to czasem?
- Zawody drużynowe traktowałem niczym indywidualne. Teoretycznie byłem sam, ale praktycznie nie do końca. Było nas co prawda czterech, ale dwóch zawodników świeżo po licencji. Był jeszcze jeden chłopak - Mateusz, który tuż po zdaniu licencji wszystkich zaskakiwał. Jak na zawodnika tuż po egzaminie, radził sobie bardzo dobrze i pomagał mi w tym, aby Częstochowa stała na podium. Na początku, w ogóle nie chciałem jeździć zawodów drużynowych - wiedziałem, że jestem na straconej pozycji. Czasami udało się zrobić trzecie miejsce. Gdy jechałem na drużynówki, Tata zawsze powtarzał mi - "Rób swoje". Po prostu musiałem robić jak najwięcej punktów.

Jeszcze kilka lat temu na palcach obu rąk nie szło policzyć adeptów, teraz jest ich kilku. W czym może tkwić problem?
- Myślę, że głównym problemem nie jest to, że tej młodzieży nie ma. Może u nas jest przesyt żużlem? Jest tak, że są chłopcy w wieku czternastu-piętnastu lat i nie opłaca im się przychodzić na mini żużel, skoro mogą już trenować na dużym torze. Ale to jest według mnie podstawowy błąd, bowiem idąc na duży tor i nigdy nie siedząc na motocyklu żużlowym, można zrobić sobie krzywdę. Dlatego moim zdaniem, każdy powinien mieć na swoim koncie jazdę na mini torze. To przecież taka sama rama, takie same motocykle, tylko tory i prędkość dużo mniejsze.

Czy jest niedosyt spowodowany nieco „straconym” rokiem na dodatkowe starty na mini żużlu? Mógłbyś już rozjeżdzać się na dużym torze i myśleć o egzaminie na licencję...
- Właśnie tutaj są plusy i minusy. Plus jest taki, że zdobyłem sukcesy - Mistrzostwo i Puchar Polski. Minus jest zaś taki, że mogłem już od minionego sezonu trenować i przymierzać się do licencji. Potoczyło się jednak jak się potoczyło. Czy czuję niedosyt? No pewnie, że jest. Można powiedzieć, że mam rok stracony, bowiem gdybym trenował regularnie od tego sezonu, już mógłbym myśleć o licencji.

Sezon 2014 "Misiek" ocenia pół na pół - udany pod względem sukcesów, na minus względem jazdy na dużym torze (fot. Patryk Kowalski)

Jakie stawiasz sobie plany np. na najbliższe dwa trzy sezony po zdaniu licencji?
- Planów i oczekiwań dużych nie mam. Chciałbym pomóc którejś drużynie wygrywać mecze. Chciałbym robić jak najwięcej punktów i pokazać się z jak najlepszej strony. Wszystko jest jednak przed nami.

Kiedyś w wywiadzie przeczytałem, że twoja mama niezwykle boi się o Ciebie, gdy wyjeżdżasz na tor. Co ciekawe, to jednak ona zaprowadziła Cię na trening. Dość nietypowo (śmiech dop. red)...
- Mama od dziecka jest miłośniczką żużla. Może nie tyle co zabrała mnie na pierwszy trening, lecz na mecz. Spodobało mi się to już od pierwszego biegu, chociaż zbytnio tego sportu nie rozumiałem (śmiech dop. red.). Wiedziałem tylko, który zawodnik jest nasz i komu kibicować. Co do strachu, która mama nie boi się o własnego syna? Zwłaszcza w sporcie, który może skrzywdzić człowieka na całe życie.

Mini żużel i żużel dorosły nie różnią się zbyt bardzo od siebie. Czy jednak dla Ciebie, jako zawodnika, jest spora różnica między jazdą na 80-125cc a 500cc?
- Różnica jest spora. Mniejsze motocykle są łagodniejsze. Silniki 80cc są silnikami dwusuwowymi, natomiast 125 już czterosuwymi. "Duże" motocykle czyli te pięćsetki też są czterosuwowe. Ja jestem przyzwyczajony do dwusuwowych, więc różnica jest ogromna. Także pod względem wglądu, wzrostu, wielkości i mocy. Początkowo nie ogarniałem jazdy na 500cc, ale z czasem się przyzwyczaiłem.

Twoim idolem jest Amerykanin Greg Hancock. Dlaczego właśnie On?
- Kiedy zacząłem chodzić na mecze Włókniarza, Greg był właśnie tutejszym zawodnikiem. Kiedy tylko wyjeżdżał na tor, byłem wpatrzony w niego jak w obrazek. Podstawowe rzeczy, dlaczego on? Jest zawodnikiem o wielkim sercu, zawsze uśmiechnięty, spokojny i zrelaksowany. Nigdy nie pokazuje swojego stresu i to przekłada się na pracę teamu i samego zawodnika.

Zbliża się zima, okres zimowych treningów. Jak one będą u Ciebie wyglądać?
- Chciałbym tą zimę jak najlepiej przepracować pod względem kondycyjnym. Mam wiele planów - biegi, siłownia. Obecnie jednak nie mam konkretnych zadań.

Gruchalski opuszcza minitor jako Mistrz Polski i zdobywca Pucharu Polski

Dzięki za rozmowę.
- Również dziękuję. Chciałbym podziękować wszystkim za okazane wsparcie w tym sezonie.